احادیث امامت و برائت 

حضرت خاتم النبیین در ضمن حدیثی طولانی فرمودند:

.فَتَکُونُ أَوَّلَ مَنْ یَلْحَقُنِی مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فَتَقْدَمُ عَلَیَّ مَحْزُونَةً مَکْرُوبَةً مَغْمُومَةً مَغْصُوبَةً مَقْتُولَةً فَأَقُولُ عِنْدَ ذَلِکَ اللَّهُمَّ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَهَا وَ عَاقِبْ مَنْ غَصَبَهَا وَ ذَلِّلْ مَنْ أَذَلَّهَا وَ خَلِّدْ فِی نَارِکَ مَنْ ضَرَبَ جَنْبَیْهَا حَتَّی أَلْقَتْ وَلَدَهَا فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ عِنْدَ ذَلِکَ آمِینَ

 . پس او اولین کسی است که از میان اهل بیتم به من می‌پیوندد و با حالی غمگین و مصیبت زده و غم دیده و غصب شده از حقش و کشته شده پیش من می‌آید و آن گاه من می‌گویم: خدایا لعنت کن کسی را که به وی ظلم کرده و کسی را که حقش را غصب کرده، عقوبت فرما و کسی که او را ذلیل نموده خوار گردان و آن کسی که پهلوی وی را شکسته و موجب سقط بچه او شده را تا ابد در آتش جهنم گرفتار کن! در آن هنگام فرشتگان آمین می‌گویند.

منبع : بحارالانوار ج۲۸ ص ۳۸